Veel mensen die gaan scheiden spreken uit dat zij geen ‘vechtscheiding’ willen, dit maakt vaak dat zij via een andere route dan een advocaat hun scheiding regelen. Dit geldt dus ook voor scheidende ouders, hoe kwaad en/of teleurgesteld zij mogelijk in elkaar ook zijn: vaak is de duidelijke wens dat het “goed geregeld moet worden voor de kinderen”.
Veel ouders zijn zich er dan ook erg bewust van dat ruzie in het bijzijn van de kinderen schadelijk is. Het andere uiterste is echter ook mogelijk, té veel plezier tussen gescheiden ouders kan voor (jonge) kinderen ook verwarrend zijn. Veel kinderen hebben namelijk een herenigingsfantasie. Wat is een herenigingsfantasie en hoe houd je hier rekening mee?

Hoe gaan kinderen er mee om

Hoe een kind omgaat met een scheiding is van veel factoren afhankelijk, zoals van het kind zelf bijvoorbeeld: de leeftijd, het karakter en het geslacht. Daarbij speelt de directe omgeving een rol, bijvoorbeeld: zijn er broers/zussen,  is er een specifieke cultuur, heeft hij/zij veel vriendjes of is juist vaak alleen. Het verhaal van de scheiding, de achtergrond, kan voor kinderen een sterke invloed zijn: was er al (vaak) ruzie? Voelen ze dat het door één ouder komt? Hoe gaan hun ouders met de situatie en elkaar om?

Afhankelijk van onder andere deze factoren kan gedrag vele kanten opgaan, zoals: boosheid of verdriet, schaamte, lichamelijke klachten of opluchting. Passend bij hun leeftijd kunnen deze emoties langere periode ‘gematigd’ aanwezig zijn, of bijvoorbeeld heel afwisselend en extreem. Er zijn bovendien veel termen vanuit de pedagogiek die samenhangen met kinderen en scheiding, zoals: loyaliteitsconflict, herenigingsfantasie, parentificatie. Deze termen staan voor de signalen van bepaald gedrag die bij een kind te zien kan zijn tijdens en/of na een scheiding.

Herenigingsfantasie

Veel kinderen hebben de hoop dat ouders weer bij elkaar komen, zeker als zij jong zijn: dit is dan in het hoofd vaak een makkelijke en logische oplossing. De wens of fantasie dat papa en mama weer bij elkaar komen: de herenigingsfantasie, ze zien soms een goede rol voor zichzelf om dit te regelen. Het is prettig hiervan bewust te zijn, omdat dit bepaald gedrag kan verklaren én eventuele ‘lijmpogingen’ doorzien kunnen worden (zodat dit geen verwarring oplevert).

Soms verlangen kinderen dat ouders bij elkaar komen omdat dat nou eenmaal zo gezellig en/of vertrouwd was. Ook als er (veel) ruzie geweest is, kan dit voor een kind toch een bepaalde vertrouwde situatie zijn geweest, waar zij naar terug willen. Soms willen ze (onbewust) voor zichzelf het verwerken uitstellen, door maar vast te houden dat papa en mama weer bij elkaar komen. Soms kan ook spelen dat ze ervaren dat papa of mama (of allebei) heel verdrietig zijn zonder elkaar, dan kan het voor een kind logisch voelen dat ze dan maar weer samen moeten zijn.

Té goed contact met elkaar is dus ook niet goed?

Goed contact met elkaar na de scheiding, is natuurlijk wat voor iedere betrokkene het meest harmonieus is. Het is echter in het geval van kinderen van belang goed bewust te zijn van hun verwerkingsproces en eventuele herenigingsfantasie. Goed contact is iets wat wij altijd aanbevelen en iedereen toewensen, dit biedt namelijk voor allebei inclusief de kinderen veel ruimte om met vertrouwen verder te kunnen.
Het is alleen een wél een verschil hoe in de nieuwe levens bijvoorbeeld gezamenlijke gebeurtenissen (tijdelijk) worden gevierd, dit in combinatie met wat er in de kinderhoofdjes omgaat over waarom papa en mama niet meer bij elkaar zijn.

Kreeg bijvoorbeeld een 5-jarige te horen dat papa en mama gingen scheiden omdat ze elkaar niet meer lief vonden? Als dit kind bijvoorbeeld de opeenvolgende jaren bij zijn/haar verjaardag de hele dag papa en mama samen om zich heen ziet, net als met kerst, net als met Sinterklaas en ze doen heel lief tegen elkaar: waarom zijn ze dan niet bij elkaar?

Hoe merk je het?

Ook kinderen moeten de situatie verwerken en een plekje geven. Als ze in hun beleving veel verwarrende signalen krijgen, helpt dat hun proces niet. Duidelijkheid over dat papa en mama elkaar wel lief vinden, altijd de ouders zullen blijven én geen partners meer, zal hen rust geven. En ook dus eventuele herenigingsfantasieën laten afnemen.

Afhankelijk van het kind en de situatie, kunnen zij in kleine of grote mate een regisseur zijn om papa en mama weer bij elkaar te brengen. Bijvoorbeeld: ‘Papa was verdrietig na de scheiding, ik zal vertellen dat mama hem ook veel mist’, ‘ik ga in mama’s nieuwe huis veel rommel/ruzie maken, dan zal zij terug willen naar het oude huis’.
Bij een eventuele nieuwe partner kan dit gedrag zich heel duidelijk zichtbaar maken, want door een nieuwe partner wordt de kans verkleint dat papa en mama weer bij elkaar komen.

Scheiding goed regelen, ook voor de kinderen.

Duidelijke afspraken maken en wat-als situaties vooraf bespreken met elkaar, zorgt ervoor dat jullie en de kinderen meer duidelijkheid ervaren. Jullie kennen de kinderen het beste en weten wat ze nodig hebben.

Wender Mediation begeleidt jullie bij de scheiding en besteedt daarbij juist ook aan de kinderen alle benodigde aandacht. Willen jullie de scheiding op een eerlijke manier professioneel afwikkelen? Neem dan contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek.

Lees meer

Nieuwe partner

Nieuwe partners, een gevoelige kwestie tijdens en na een scheiding. Wat kun je hierover afspreken en waarom?

Huurwoning bij uit elkaar gaan

Er zijn veel regels over de woning bij scheiden. Waar moeten jullie rekening mee houden rond de huurwoning bij uit elkaar gaan?

Parentificatie scheiding

Parentificatie is een term die vaker gebruikt wordt voor kinderen bij scheiding, net als loyaliteit en hechting. Wat is het en hoe herken je het?